Dr. EMİN ŞEKERCİ

1-Ubudiyet: Kulluk görevlerimizi tam manasıyla yerine getiremiyorsak buna üzül.

2-Hüsn-ü Hatime: Bir yerden veya dünyadan ayrılırken güzel bir ayrılma ile ayrılamıyorsan bunun endişesi varsa buna ağla…
3-Necat: Ölümden sonra nasıl bir hayat bizi bekliyor? Acaba kurtulanlardan olabilecek miyiz? Bunları düşün bunlara üzül bunlara ağla…

  ”Yaşarken Ubudiyet, veda ederken Hüsn-ü Hatime ve ölümden sonra Necat… Bir cümlede hayatı, ölümü ve ölümden sonrasını formül olarak zihnime kazıdı. Onun zekiliğini anlamak için Tıp fakültesinde öğrenci iken Reis-ul Kurra Abdurrahman Gürses Hocadan hafızlığını ikmal etmesini sanırım hatırlatmam yeterli  olacaktır…  Asıl mesleği (RA) doktorluk olmasına rağmen Yeşil Camii de sabah namazları sonrasında ve Cuma vaazlarında insanlara İslam’ı anlatmış ve halktan teveccüh görmüş. Bu durum devrin zorbalarını öfkelendirmiş ve sesini kesmek için onu zorunlu sürgünlere göndermişler. O bunları hicret kabul etmiş ve vuslat gününe kadar hakikati anlatmaktan geri durmamıştı. Yaşadığı Erdemli ilçesinin yarısını satın alabilecek, biriktirecek ve toplayacak bir imkâna sahipken sürekli dağıtan “Bana dünyadan bahsetmeyin” diyecek kadar Ebuzer yolunun adamı… Ümmetin pençesinde kıvrandığı modern seküler hayatın asla semtine dahi uğramamış ve ölüme hazırlıklı bir ömür yaşamış Emin Şekerci Hocanın ağzından çok defa aşağıdaki beyitleri dinlemişimdir:  

Sanma ey hâce ki senden zer ü sim isterler,
Yevme la yenfau da kalb-i selim isterler.  
                           (Bağdatlı Ruhi)
"Ey tâcir! Mâl ve evlâdın bile fayda 
vermeyeceği hesap gününde, sanma ki
altın ve gümüş isterler. Senden ancak
kalb-i selim isterler"

   Kendi adıma onun umut, moral, sorumluluk, heyecan veren duruşuna tanık olmanın sorumluluğunu yaşıyorum. (…..)

Şekerci Hocanın dostlarından Mustafa 
Yeşilyurt Abi bir defasında kendisine 
"Sizin gibi bir doktor büyük şehirler
varken neden küçük bir ilçe olan 
Erdemlide’siniz?" diye sorduğunda 
"Biz şöhretten kaçtık" demişti. 
Yine kendisine "Hayatınızı bir kasete 
alsak" denildiğinde "Bizim hayatımız 
Kurana hizmet etmişsek odur" olmuştu.  

    “İki günü müsavi olan aldanmıştır” Hadisini dilinden düşürmezdi. İlerlemiş yaşına ve hasta olmasına rağmen onun için hizmetten geri kalmak yoktu. Heybetli bir gencin idealizmi içinde yaşayan ve yaptıklarını asla gösterişe kaçmadan samimice yapan ve hayırda açtığı çığrı ölümünden sonra da devam ettiren bu aksiyoner adamın muhiplerinden Avukat Erkan Levent Abiden dinlediklerimi bu noktada aktarmak yerinde olacaktır. 

    “Ciddi sıkıntılar içerisinde idim. Çocukların yiyeceği dahi yoktu. Bir gün kapıda, üzerinde Erkan Levent Beye yazılı bir zarf gördüm. İçine baktığımda o zamanın en değerli para (kupürü RA) vardı. Hayret etmiştim… Bu eve taşınalı henüz bir hafta olmuş ve kimse bilmiyordu. Ertesi gün yine. Günlerce bu böyle devam etti. Bir gece saat 4’te kapının ardından dışarıya bakarken bisikletli ve sakallı bir adamın kapıya yaklaştığını gördüm. Zarfı bıraktığında kim olduğunu ve niçin bunu yaptığını sorduğumda önce söylemek istemedi. Israr edince bunu gönderenin Doktor Emin Hoca olduğunu, kazancından yoğurt parası aldıktan sonrasını ihtiyaç sahiplerine dağıttığını söyledi.”

   Tanımadığım halde bana bu yardımda bulunan bu hayır sahibinin yazıhanesine gittim kendisiyle tanıştım ve teşekkür ettim. İşlerim düzeldiğinde bana verdiklerini kendisine iade etmek istediğimde kabul etmedi. Vefatına yakın bir tarihte dağıttığını söyledi. Ben artık bazı hizmetleri yerine getiremiyorum sen yardımcı olabilir misin dediğinde sevinç içinde kabul etmiştim ve gücümün yettiği kadar devam ettiriyorum...” 

  Hülasa (RA) Emin Şekerci Hoca hoş bir seda bırakarak aramızdan ayrıldı fakat sessiz ve derinden başlattığı hayırların önü kesilmedi aksine katlayarak devam ediyor… Hayır defterini açık tutacak amelleri ifa ederek bize güzel örnek olan çocukların Şeker Dedesine, hitabetin ustasına, Kuran fedaisi Hafız Emin Şekerci Hocaya Rabbim rahmet eyleye…

Kaynak: Yakup ALNIAK, Facebook, 2020-05.09